Trouwen doe je zo in Korea.
Door: Tom zelluf
Blijf op de hoogte en volg Tom
03 December 2006 | Zuid-Korea, Ansan
Daag allemaal,
nog snel even een verhaaltje voor het jaar er alweer opzit in Korea.
Vorig weekend en een keertje eerder ben ik naar een bruiloft van een collega geweest.
Deze tweede keer was ik ook uitgenodigd voor het vrijgezellenfeestje.
Een typische bruiloft gaat als volgt in zijn werk.
Om een uurtje of 11 'smorgens komt men bij elkaar bij een zogenaamde wedding hall (trouwzaal).
Het gelukkige koppel is daar met ouders al aanwezig voor enkele oud Koreaanse ceremonies.
Bij de ingang naar de trouwzaal zitten twee heren achter een tafel.
Het is de bedoeling dat de gasten hier hun trouwgift afgeven. Dit is altijd in de vorm van contant geld. Het bedrag wat je "verwacht" wordt kado te geven is afhankelijk van je relatie tot het paar.
Voor goede vrienden of directe familie tussen de 50.000 en 100.000 Won, grofweg 40 tot 80 Euro. Voor Collega's en goede bekenden ligt dat rond de 25 en 50 euro.
De heren aan de tafel nemen de envelop in ontvangst en noteren in het trouwboek je naam en het bedrag wat je gegeven hebt. Dat is wel mooi, kun je achteraf terugkijken wat je in de ogen van deze of gene waard bent. Hehehehe.
En als diegene later nog trouwt kan je het altijd tegen hem/haar gebruiken ;). Wel heel vreemd trouwens deze manier van kado's geven, maar ja iedere cultuur op zijn manier.
Overigens gaat dit geld niet naar het paar, maar naar de ouders van hem. Dit omdat zij de trouwplechtigheid betalen. Trouwens wel een heel mooie traditie die ze bij ons ook maar snel moeten invoeren.
Je kan er ook voor kiezen om je envelop direct aan je vriend of collega te geven. Dan weet je zeker dat het geld bij de juiste persoon beland en je hebt er verder toch schijt aan hoeveel dat die ouders bijeen krijgen. Die missen je naam toch niet in het boek.
Na het handje schudden wat overigens geheel ongeorganiseerd gebeurd en je werkelijk op zoek moet gaan naar het echtpaar in wording en hun ouders, begint het officiele gebeuren in de trouwzaal.
Daar is een altaar en een rij stoelen. De pastoor houdt een verhaaltje en een kleine preek, een paar goede vrienden of kerkgenoten komen een serenade brengen en na 15 minuten is het klaar.
Dan volgt een totaal overbodige taartsnij ceremonie waarbij een taart van een meter hoog wordt binnengerold die dan door het paar wordt aangesneden. Later zag ik overigens dat alleen de bovenste kleine schijf echte taart was en de overige schijven slechts van plastic. Lachen man, typisch aziatisch het lijkt heel wat, maar poets de windowdressing ervanaf en er blijft niet veel over.
Daarna moet de bruidegom een aantal in onze westerse ogen, zeer vernederende buigingen naar beide ouders maken. Hij gaat werkelijk op zijn knieen en met de neus op de grond.
Daarna is het fotoshoot. Op beurt moet iedereen in bepaalde volgorde naar voren komen om een foto met het paar te maken.
Eerst pa en ma, dan de directe familie en vervolgens het klootjesvolk waar ik ook bij hoorde. Wel vreemd dat op je gelukkigste dag van je leven tot dan toe iedereen zo'n strakke kop trekt. Die foto's hang je dus echt niet aan de muur hoor.
Als dit klaar is gaat het paar met zijn ouders een apparte kamertje binnen waar wat traditionele ceremonies worden afgewerkt. Daar is verder niemand bij.
De gasten zijn inmiddels de buffetzaal ingegaan om duchtig te gaan happen. Grappig detail is dat deze zaal gedeeld moet worden met nog ongeveer drie of vier andere bruiloftsgasten. Je zit dus lekker gezellig met zijn allen NIET bij elkaar en moet werkelijk armen en benen gebruiken om een plekje en wat eten te pakken zien te krijgen.
Het paar en de ouders zijn hierbij dus niet meer aanwezig. Als iedereen genoeg heeft gehad taai je hem af, zonder verder specifiek afscheid te nemen. Overigens krijg je alleen een toegangskaartje voor het buffet als je dus zo'n envelop hebt afgegeven aan de twee heren bij de ingang.
Erg grappig en vooral heel anders als bij ons, maar wel appart om mee te maken.
De dag ervoor was ik dus zoals gezegd uitgenodigd voor het vrijgezellenfeest.
Traditiegetrouw betaald de vrijgezel de hele avond. Een traditie die wat mij betreft absoluut niet ingevoerd hoeft te worden.
Hij betaald de overnachting, het eten, het drinken, het tweede eten, het tweede drinken, het derde eten, het derde drinken, maar wanneer van toepassing volgens mij niet de dames om mee te dansen. In dit geval was het na het derde drinken niet meer verder gegaan in een vierde event waar dus striptease en dergelijke zaken bijkomen.
Kunt niet alles hebben zullen we maar zeggen.
Het was al met al erg lachen en vooral dronken. Vreemd detail was wel dat de bruidegom al zo halverwege met zijn "to be" bruidje alvast een voorproefje op de huwelijksnacht ging nemen in hun hotel???????
Een ander verhaaltje wat ik nog niet verteld had, was dat ik een paar weken geleden ook nog naar de Koreaanse universal studios ben geweest. Beter bekend als de Bucheon Studio's.
Na de eerste bruiloft was dit. De studio's is een locatie waar veel films worden opgenomen waarbij traditionele Koreaanse gebouwen uit de jaren 50 (na de Koreaanse oorlog '50-'53) worden gebruikt.
We hebben daar heerlijk melig rondgelopen en een paar leuke foto's gemaakt.
Verder was er vorige week ook nog het jaarlijkse Inalfa Choku toernooi. Dit is een voetvolleybal toernooi tussen de afdelingen onderling. Helaas kon ik niet meedoen omdat ik pas halverwege de week ben aangekomen in Korea.
Het is wel weer een typisch voorbeeld van Koreaanse teambuilding. Geweldig fanatiek iedereen. Elke dag tijdens de lunch vinden de wedstrijden plaats, hiermee kost het de baas niks en wordt er toch aan de team spirit gewerkt. Wie zei er dat die Koreanen niet slim waren?
Nou dat was het wel weer zo'n beetje.
Ik zou eigenlijk gisteren nog zijn gaan snowboarden, maar dat is helaas afgeblazen. Misschien dat we volgende week gaan.
Dat laat ik dan nog weten.
Tot gauw, ik ben vanaf 16 December weer in NL.
Groetjes Tom
nog snel even een verhaaltje voor het jaar er alweer opzit in Korea.
Vorig weekend en een keertje eerder ben ik naar een bruiloft van een collega geweest.
Deze tweede keer was ik ook uitgenodigd voor het vrijgezellenfeestje.
Een typische bruiloft gaat als volgt in zijn werk.
Om een uurtje of 11 'smorgens komt men bij elkaar bij een zogenaamde wedding hall (trouwzaal).
Het gelukkige koppel is daar met ouders al aanwezig voor enkele oud Koreaanse ceremonies.
Bij de ingang naar de trouwzaal zitten twee heren achter een tafel.
Het is de bedoeling dat de gasten hier hun trouwgift afgeven. Dit is altijd in de vorm van contant geld. Het bedrag wat je "verwacht" wordt kado te geven is afhankelijk van je relatie tot het paar.
Voor goede vrienden of directe familie tussen de 50.000 en 100.000 Won, grofweg 40 tot 80 Euro. Voor Collega's en goede bekenden ligt dat rond de 25 en 50 euro.
De heren aan de tafel nemen de envelop in ontvangst en noteren in het trouwboek je naam en het bedrag wat je gegeven hebt. Dat is wel mooi, kun je achteraf terugkijken wat je in de ogen van deze of gene waard bent. Hehehehe.
En als diegene later nog trouwt kan je het altijd tegen hem/haar gebruiken ;). Wel heel vreemd trouwens deze manier van kado's geven, maar ja iedere cultuur op zijn manier.
Overigens gaat dit geld niet naar het paar, maar naar de ouders van hem. Dit omdat zij de trouwplechtigheid betalen. Trouwens wel een heel mooie traditie die ze bij ons ook maar snel moeten invoeren.
Je kan er ook voor kiezen om je envelop direct aan je vriend of collega te geven. Dan weet je zeker dat het geld bij de juiste persoon beland en je hebt er verder toch schijt aan hoeveel dat die ouders bijeen krijgen. Die missen je naam toch niet in het boek.
Na het handje schudden wat overigens geheel ongeorganiseerd gebeurd en je werkelijk op zoek moet gaan naar het echtpaar in wording en hun ouders, begint het officiele gebeuren in de trouwzaal.
Daar is een altaar en een rij stoelen. De pastoor houdt een verhaaltje en een kleine preek, een paar goede vrienden of kerkgenoten komen een serenade brengen en na 15 minuten is het klaar.
Dan volgt een totaal overbodige taartsnij ceremonie waarbij een taart van een meter hoog wordt binnengerold die dan door het paar wordt aangesneden. Later zag ik overigens dat alleen de bovenste kleine schijf echte taart was en de overige schijven slechts van plastic. Lachen man, typisch aziatisch het lijkt heel wat, maar poets de windowdressing ervanaf en er blijft niet veel over.
Daarna moet de bruidegom een aantal in onze westerse ogen, zeer vernederende buigingen naar beide ouders maken. Hij gaat werkelijk op zijn knieen en met de neus op de grond.
Daarna is het fotoshoot. Op beurt moet iedereen in bepaalde volgorde naar voren komen om een foto met het paar te maken.
Eerst pa en ma, dan de directe familie en vervolgens het klootjesvolk waar ik ook bij hoorde. Wel vreemd dat op je gelukkigste dag van je leven tot dan toe iedereen zo'n strakke kop trekt. Die foto's hang je dus echt niet aan de muur hoor.
Als dit klaar is gaat het paar met zijn ouders een apparte kamertje binnen waar wat traditionele ceremonies worden afgewerkt. Daar is verder niemand bij.
De gasten zijn inmiddels de buffetzaal ingegaan om duchtig te gaan happen. Grappig detail is dat deze zaal gedeeld moet worden met nog ongeveer drie of vier andere bruiloftsgasten. Je zit dus lekker gezellig met zijn allen NIET bij elkaar en moet werkelijk armen en benen gebruiken om een plekje en wat eten te pakken zien te krijgen.
Het paar en de ouders zijn hierbij dus niet meer aanwezig. Als iedereen genoeg heeft gehad taai je hem af, zonder verder specifiek afscheid te nemen. Overigens krijg je alleen een toegangskaartje voor het buffet als je dus zo'n envelop hebt afgegeven aan de twee heren bij de ingang.
Erg grappig en vooral heel anders als bij ons, maar wel appart om mee te maken.
De dag ervoor was ik dus zoals gezegd uitgenodigd voor het vrijgezellenfeest.
Traditiegetrouw betaald de vrijgezel de hele avond. Een traditie die wat mij betreft absoluut niet ingevoerd hoeft te worden.
Hij betaald de overnachting, het eten, het drinken, het tweede eten, het tweede drinken, het derde eten, het derde drinken, maar wanneer van toepassing volgens mij niet de dames om mee te dansen. In dit geval was het na het derde drinken niet meer verder gegaan in een vierde event waar dus striptease en dergelijke zaken bijkomen.
Kunt niet alles hebben zullen we maar zeggen.
Het was al met al erg lachen en vooral dronken. Vreemd detail was wel dat de bruidegom al zo halverwege met zijn "to be" bruidje alvast een voorproefje op de huwelijksnacht ging nemen in hun hotel???????
Een ander verhaaltje wat ik nog niet verteld had, was dat ik een paar weken geleden ook nog naar de Koreaanse universal studios ben geweest. Beter bekend als de Bucheon Studio's.
Na de eerste bruiloft was dit. De studio's is een locatie waar veel films worden opgenomen waarbij traditionele Koreaanse gebouwen uit de jaren 50 (na de Koreaanse oorlog '50-'53) worden gebruikt.
We hebben daar heerlijk melig rondgelopen en een paar leuke foto's gemaakt.
Verder was er vorige week ook nog het jaarlijkse Inalfa Choku toernooi. Dit is een voetvolleybal toernooi tussen de afdelingen onderling. Helaas kon ik niet meedoen omdat ik pas halverwege de week ben aangekomen in Korea.
Het is wel weer een typisch voorbeeld van Koreaanse teambuilding. Geweldig fanatiek iedereen. Elke dag tijdens de lunch vinden de wedstrijden plaats, hiermee kost het de baas niks en wordt er toch aan de team spirit gewerkt. Wie zei er dat die Koreanen niet slim waren?
Nou dat was het wel weer zo'n beetje.
Ik zou eigenlijk gisteren nog zijn gaan snowboarden, maar dat is helaas afgeblazen. Misschien dat we volgende week gaan.
Dat laat ik dan nog weten.
Tot gauw, ik ben vanaf 16 December weer in NL.
Groetjes Tom
-
03 December 2006 - 10:22
Sandra :
Ha Tom! Wat alweer een bijzonder verhaal om te lezen...wat maak jij daar een boel mee...super hoe je het allemaal beschrijft, ik krijg een goed beeld van "trouwen in Korea doe je zo..." Blijf genieten! Vele groeten vanuit Nijmegen -
03 December 2006 - 15:55
Maaike:
Ha Tom,
Leuke voorbereiding op je eigen bruiloft??? hahahaha
Het is wel leuk te zien en te lezen hoe het er in Korea aan toe gaat al heeft NL toch wel mijn voorkeur (op het betalen van de bruiloft na dan!!)
Leuke foto's ook, die Koreanen hebben wel humor!
Hier gaat alles prima, wij gaan zometeen naar Mexico Stad de voetbal wedstrijd tussen America en Chivas kijken in het Azteken stadion. Er kunnen ongeveer 10.000 mensen in het stadion dus we zijn benieuwd. Je leest binnenkort wel op de site hoe het is geweest.
Nog 2 weken en dan zien we elkaar weer in NL, Tot dan,
Groetjes Maaike en Thijs -
03 December 2006 - 16:04
Correctie:
Oeps er kunnen niet 10.000 duizend mensen in het stadion maar iets meer dan 110.000!!! Het scheelt maar een cijfer maar dit is wel wat meer!! -
03 December 2006 - 18:36
Susan:
Een vrijgezellenparty dat betaald wordt door de vrijgezel.... ben ik blij dat mijn bruiloft al geweest is. De vriendinnen zouden ´s op gekke ideeen gebracht worden :-)
Vanmiddag met Roan, mam en Annemiek gaan zwemmen bij Loohorst, maar Roan werd er ziek (moest overgeven), dus het zwemmen heeft niet zo lang geduurd. Doen we nog een keer over.
Die Koreaan met die roze trui naast je op een van de foto´s in die studio´s, lijkt wel wat op Thijs Berkers...was ie ff op bezoek? (sorry Maaike)
Nou, leuk om weer ff wat op je site te lezen. Tot over 2 weekjes!!
Dikke kus en vette knuffel,
Susan
p.s. ik heb je sintverlanglijstje in goede orde ontvangen....nou nog op zoek -
04 December 2006 - 01:19
Tom Zelluf:
Voor degene die de foto's al bekeken heeft, ik heb er nog twee toegevoegd die ik vandaag van collega's heb gekregen. -
04 December 2006 - 08:09
Frank En Kristel:
Ha tom,
Wat een leuke foto's. Echt grappig.
Wel leuk zo'n bruiloft feestje in korea. Maar het bruidspaar keek niet echt blij.
Verder alles goed daar. Kom je met de feestdagen weer hier heen?
Tot snel.
Groetjes frank en kristel -
05 December 2006 - 11:24
Rob En Judith:
Hé Tom,
Hoe is het? Zo te lezen heb je het goed naar de zin in Korea. leuk! Zou het iets zijn om met Annemiek te trouwen in Korea? Ha,ha! Ik hoorde dat je al weer bijna deze kant uit komt om de feestdagen door te brengen. Geniet ervan!
Groetjes Rob en Judith. -
06 December 2006 - 00:16
Maaike:
Ik wil ff reageren op Susan!! Ik heb de foto nog eens bekeken en die Koreaan in zijn roze trui lijkt in de verste verte niet op Thijs!! Susan, susan, susan toch!!!! Miene mins is toch wel iets knapper (hoop ik)hahaha -
06 December 2006 - 18:37
Bert, Johanna, KAL:
Hoi Tom (en de rest)
dus in Korea zijn ze ook al zo dom om te trouwen. Wat was ook al weer de definitie van trouwen?????
"elkaar eeuwige trouw beloven in voor en tegenspoed ect. ect."
Nou, we weten hier om ons heen inmiddels wel hoeveel betekenis dat dit heeft. Of zijn in Korea de definities anders??
Heeft Annemiek trouwens aan het programma DE METAMOFOSE mee gedaan (foto 25) of is dit een stand in??? Foto 9 zou ook een aardig plaatje opgeleverd kunnen hebben samen met jou. Tom het is geweldig wat je allemaal mee mag maken, hou je taai en tot ziens rond de kerst.
P.s. onze verbouwing is zo goed als klaar, nog wat inrichten, dus als jullie tijd en zin hebben?? Jullie zijn welkom!!
Groetje uit Griendtsveen
Bert-Johanna-Kim-Anne-Lisa -
08 December 2006 - 17:17
Wilma:
Hallo Tom
Zo heeft ieder land zijn eigen tradities, mooi hé?
Wat betreft het betalen van de bruiloft, daar valt over te praten maar dan moeten jullie wel eerst met een datum komen!!!!!!
Je maakt wel veel mee daar, dadelijk wil je nog niet meer terug. Veel leuker daar dan hier.
Nog een week en dan ben je alweer terug, wat vliegt de tijd.
Annemiek en ik gaan zodadelijk lekker samen eten en misschien dat deze of gene nog aanschuift vanavond heb ik gehoord. Louis zit in Roemenie en Marian heeft een kerstborrel op het werk.
Overigens Marian heeft haar visum voor Australie ook binnen dus het lijkt erop of ze echt gaat.
Dit was het weer voor nu tot over een week
groetjes WIlma
-
13 December 2006 - 18:22
Loes En Ramon:
Hoi, nog even een klein berichtje voordat je weer terug in Holland bent. Je bent al aardig ingeburgerd daar. Wat gaaf dat je ook dit allemaal mag meemaken. Jammer dat annemiek er niet altijd bij kan zijn, maar zo doe je misschien nog wel ideeen op!?
Wij wensen jou en jullie nog hele gezellige kerstdagen en de beste wensen voor het nieuwe jaar toe. Geniet maar weer lekker van de tijd die je hier bent en van je meisje kunt genieten.
(ook je fam niet te vergeten)
Doei Loes en Ramon uut Geijsteren -
06 Maart 2007 - 05:28
Marian:
Super om deze verhalen te lezen!!!Wel erg melige foto's by the way!!! Ik heb wel moeten lachen. Ook je bruiloft verhaal erg apart. Toch leuk om die verschillen van cultuur mee te maken. echt super!!
groetjes
je (schoon)zusje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
